Njegov jedini sin

Opis:

Jednostavnost u razvoju radnje i maestralnost u građenju junaka ključne su odlike romana "Njegov jedini sin". U slici Vetuste, španske varoši s kraja XIX veka, čiji su život i atmosfera sagledani iz različitih uglova, prepoznajemo obrise Ovijeda. Spokojnu kolotečinu provincijske svakodnevice odjednom će ugroziti dolazak italijanske operske trupe koja unosi tektonske promene u već narušeni bračni odnosu Bonifacija Rejesa i Eme Valkarsel. Polazeći od ovo dvoje glavnih junaka romana, širiće se u vidu koncentričnih krugova osoben svet provincijske buržoazije čije nam je ideale, stremljenja, običaje, duh i psihologiju Klarin izvanredno dočarao, nadahnut slavnim Karlajlovim delom O herojima za koje je napisao predgovor kada se pojavilo u prevodu na španski jezik.

Veliki španski klasik i univerzitetski profesor Leopoldo Alas i Urenja, „Klarin“ (Leopoldo Alas y Ureña, „Clarín”) rođen je 1853. u Samori, a umro 1901. u Ovijedu. Asturijanac po poreklu, obrazovanju, dušom i srcem. Na Univerzitetu u Ovijedu predavao je rimsko pravo i političku ekonomiju.

Nakon detinjstva provedenog u Asturiji jedno vreme živi u Madridu, gde piše za najuglednije novine i časopise, koristeći pseudonim Klarin. Imao je važnu ulogu u književnom životu svoga vremena. Izuzetno je zanimljiva filozofska evolucija Klarina – prvo je bio krausista, potom eklektičar, da bi pred kraj života bio opsednut idealizmom i religioznošću.

Klarin je zadivljujući intelektualac kritičar, pripovedač i romanopisac. 
Bio je najoštriji i najcenjeniji kritičar u periodu između 1879-1898. godine koji je davao sud o svim pojavama, naročito o romanima. Odlučno je branio naturalizam. Njegova zapažanja bila su pronicljiva, stroga, neumoljiva, satirična, povremeno žestoka, ali nikada nepravedna. Svi su se plašili Klarina zbog zavidne kulture i osorne nepristrasnosti. Imao je ukusa i razuma, bio je liberal i nastupao otvoreno. 
Kao pisca, Leopolda Alasa odlikuje vrhunsko pripovedačko umeće i sugestivnost tema. Skupa sa Alarkonom i Pardo Basan čini trilogiju najvećih španskih pripovedača s kraja XIX i početka XX veka.

Autor je četiri romana od kojih su dva po svom značaju nezaobilazna u istoriji književnosti kao vrhunska ostvarenja španskog realizma: Regentkinja, naturalistički roman objavljen 1884. i Njegov jedini sin, objavljen 1891. godine za koji mnogi kritičari smatraju da je zbog pripovedačkog postupka, skladne naracije i stilske izbrušenosti njegov najbolji roman.

Možda ste zainteresovani i za ove naslove?