Joomla gallery by joomlashine.com
lista 1
Teslin čudesni svet - Branimir Jovanović
Bogato opremljena, ilustrovana i potrkrepljena knjiga o životu i delu Nikole Tesle iz pera čoveka koji slovi za jednog od najvrsnijih poznavalaca Teslinog dela.
Poetika horora - Dejan Ognjanović
Knjiga "Poetika horora" predstavlja kapitalan rad koji omogućava dublje razumevanje i ozbiljno, naučno zasnovano proučavanje ovog slabo istraženog žanra u domaćoj teoriji.
Srpska mitologija - U verovanju, običajima i ritualu - Sreten Petrović
Dopunjeno izdanje jedne od najobimnijih studija srpske i slovenske mitologije u kojoj su izloženi rezultati dugogodišnjeg istraživanja profesora Sretena Petrovića.
https://najboljaknjiga.com/10187-Srpska-mitologija-U-verovanju-obicajima-i-ritualu.html
Borislav V. Pekić (Podgorica, 1930 — London, 1992) jedan je od najznačajnijih srpskih književnika 20. veka, romansijer, dramski pisac, filmski scenarista, i jedan od trinaest intelektualaca koji su obnovili rad Demokratske stranke.
Rodio se u Podgorici 1930. Njegov otac Vojislav D. Pekić je u Kraljevini Jugoslaviji bio visoki državni činovnik, tako da su od Borislavovog rođenja do 1941. živeli u Starom i Novom Bečeju, Mrkonjić Gradu, Kninu i Cetinju.
Početkom Drugog svetskog rata, italijanske okupacione vlasti ih proteruju iz Cetinja za Srbiju. Njegova porodica se nastanila u Bavaništu (južni Banat), a 1945. se sele u Beograd. Po preseljenju u Beograd 1945, obrazovanje nastavlja u Trećoj muškoj gimnaziji, gde je maturirao 1948. Ubrzo posle toga je bio uhapšen. Kao pripadnik SDOJ-a je osuđen na petnaest godina robije sa prinudnim radom. Izdržavao je kaznu u KPD Sremska Mitrovica i KPD Niš. Pomilovan je posle pet godina 1953. godine. Za vreme tamnovanja začete su mnoge ideje koje je posle razvio u svojim glavnim romanima.
Nakon Pekićeve emigracije u London 1971, jugoslovenske vlasti su ga smatrale personom non grata i niz godina su osujećivali izdavanje njegovih dela u Jugoslaviji. Najzad se 1975. pojavilo Uspenje i sunovrat Ikara Gubelkijana koje je kasnije prevedeno na poljski 1980, mađarski 1982, češki 1985. i francuski 1992.
Aktivan kako kao autor tako i kao javna ličnost do poslednjeg dana, Pekić je umro od raka pluća u svom domu u Londonu, 2. jula 1992. Kremiran je u Londonu, a njegova urna se nalazi u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu, zajedno sa drugim uvaženim ličnostima iz socijalnog, političkog i kulturnog reda građana. Posthumno, 1992, ga je Nj. K. V. prestolonaslednik Aleksandar odlikovao Kraljevskim ordenom dvoglavog belog orla prvog stepena, kao najvišeg odlikovanja dodeljenog od srpskog pretendenta na poziciju monarha.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|